Manzaranın Köşesindeki Çöp Kutusu

Doğum günüydü...

Denize karşı oturmuş, karışık omletiyle sıcak çayını içerken ne kadar mutlu ya da mutsuz olduğunu sorguluyordu. Bugün yolun yarısıysa o zamanı ne kadar iyi geçirdiğini düşünüyordu. Genelin standartlarına göre kariyerinde, ilişkilerinde büyük başarıları olmuştu. İnsaniyet ve hayvaniyet namına da bugüne kadar bir kaç iyi iş yaptığı söylenebilirdi. Ama kimin standartlarına göre?

Ona göre başarılı olmak genel geçer kriterleri yerine getirmek demek değildi. Ona göre başarı kendi istediklerini, kendi dilediklerini gerçekleştirmekti. Sonucun başarılı ya da başarısız olması önemli değildi, hayata geçirmiş olmak yeterliydi.

Şimdi bakıyordu da hayat mı ona geçirmişti yoksa? Bu kadar zamanda hiç bir şey yapamadığını daha doğrusu yapmadığını düşünürken ve ikinci çayını ısmarlarken önündeki deniz manzarasının tam köşesindeki çöp kutusunun yanına bir adam geldi. Belli ki bir evsizdi. Üstündekiler kesinlikle dökülmüyordu ama onun için alınmadığı kesindi. Pantolon paçaları ayak bileğinin üstünde bitiyor, üstündeki mont ise en az 3 beden büyük geliyordu. Daha sonra adamın giydiklerini farklı bir bakış açısıyla değerlendirdiğinde belki de paçaları gece onu izleyen karanlıktan daha rahat kaçabilmek için yerlere sürünmesin diye kesildiğini, üstüne oturan bir mont bulduktan açlıktan verdiği kilolar yüzünden artık montun içinde kaybolduğunu görecekti. Ama bunları çok sonra düşünecekti. Şimdi tek düşünebildiği adamın çöpe uzanıp içindeki plastik bardağın kamışından bir şeyler içebilme çabasıydı. Defalarca alıp bitiremediği ya da sadece buzları kaldığı için attığı içecekleri düşündü. Demek ki arkasından onları da içen biri vardı. Yaz olması kötüydü çünkü eriyen buzlar hızla buharlaşıp uçuyor, o içenlere hiç bir şey kalmıyor olmalıydı. Bir an duraksadı ve bunu düşündüğüne utandı.

Aklından bunlar geçerken adam gitmişti bile. Adamı görmeden düşündüklerini hatırladı. Daha da utandı. Hepsinin ne anlama geldiğini düşünmeden düşündü, yüreğinde ve kapladığı boşlukta ve boşluğun boş kalışında hissetti.

Manzaranın köşesindeki çöp kutusuna hafif kilolu genç bir kız yaklaştı. Elindeki boş su şişesini çöpe attı.